Menaam, 26 september 2020    

"Ik bin mear as it suske fan"

Silke Koopmans met de ukelele

In de rubriek '20 in 2020' vertellen jongeren die zijn geboren in het jaar 2000 over hun leven. Wat doen deze (bijna-) twintigers, wat houdt hen bezig en hoe zien zij de toekomst? Deze keer: Silke Koopmans uit Menaam, zij wordt vandaag 20 jaar.

Samen met haar ouders en twee zusjes (14 en 17) woont Silke in Menaam. Een fijne plek om op te groeien: "Elkenien koe inoar, boartest mei elkenien. De lźste jierren merk ik wol dat hjirre minder jeugd is, nei de basisskoalle is elkenien ferspraat. Wat ek jammer is, is dat we gjin multifunksioneel sintrum mear ha. Der is gjin romte om inoar te treffen."

Gelukkig was er een zaaltje vrij in het bejaardentehuis waar ze met Brassband Halleluja Menaam konden oefenen. Maar vanwege het coronavirus ging dat niet meer. "Ik ha myn kornet hiel lang net oanrekke. No meie we wer oefenje yn it sealtsje fan it ālde mfs, omdat de need oan de man wie."

MUZIKAAL

Ze is via een project van de brassband op de basisschool begonnen met cornet spelen en is daar nooit meer mee gestopt. Behalve toen ze een blokjesbeugel kreeg. "Doe moast ik waaks op de blokjes smarre sadat myn lippen net stikken gean soenen, dat wie net leuk. Doe ha ik tydlik op de althoarn spile."

Silke zit ook bij het Frysk Jeugd Fanfare Orkest. "Dźr bin ik in bytsje yllegaal." Want een cornet behoort niet tot de muziekinstrumenten van de fanfare. "Ik krij ek yndividueel muzykles. Myn dosint is de dirigint, troch him bin ik śtnoege."

Tijdens het laatste jaar van de pabo volgt ze de minor Arts and Culture in Meppel op de internationale pabo. Voor het vak instrumental skills koos ze om ukelele te leren spelen. "Kornet spylje en prate foar de klasse geane net tagelyk. Mei de ukelele kin dat wol."

Het allerleukste vindt ze het om voor groep 3 en 4 te staan. "Se binne noch hiel learderich, maklik entūsjast te meitsjen en noch hearlik bernlik mei in grutte fantasy. Dat kinne je kombinearje mei de lesaktiviteit."

HULPKRACHT

"Sint Annaparochie is wol in bytsje myn twadde hūs." Ze heeft er veel familie wonen en Silke werkt er, liep er stage en gaat er ook haar afstudeerstage doen. "Se ha harren eigen taal, it is mear in mienskip. Ik fyn it der geselliger as yn Menaam."

In de lange vakantie na de middelbare school begon ze er te werken bij de Albert Heijn, inmiddels is ze ook hulpkracht bij de Etos. "Dat is deselde eigner." Vooral de gezelligheid maakt het werk leuk. "De klanten kinne dy, ik meitsje graach in kletspraatsje. At ik dingen ūnthāld fan it foarige petear, fine minsken dat prachtich."

Haar jongste zusje heeft het zeldzame Bardet-Biedl syndroom. Mensen met deze erfelijke aandoening hebben vaak polydactylie, dit betekent dat ze geboren zijn met meer dan tien vingers en/of tenen. Ook zijn er vaak problemen met het zicht en het behouden van een gezond gewicht. "Myn suske hat it hiele 'feestpakket'. Wat har it measte beheint, is dat se trije ferskate sykten oan'e eagen hat. Uteinlik sil se blyn wurde."

Haar zusje is bekend in het dorp en Silke wordt dan ook vaak gezien als 'de zus van'. "Dat is wol ferfelend, ik bin mear as dat. It is ek sa dat in soad oandacht fan śs ālders en de minsken dy't hjirre oer de flier komme nei har ta giet. Mar ik wit net better. It is gewoan myn suske."

DERTIG SCHOENEN

Het lijkt haar fijn om op zichzelf te wonen. "Dat ik alles sels bepale kin. Myn ālders binne hiel beskermjend en as āldste moat ik altyd it iis brekke: wat kin wol en wat net?" Maar de kosten houden haar tegen. "Leaver wenje ik noch in pear jier thśs mei de rigels fan myn ālders om te sparjen, dan kin ik fuortendaliks wat grutters keapje."

"At it my gunt is wol
ik wol hiel graach bern"

Wat niet mag ontbreken in dit verhaal is het aantal schoenen dat Silke bezit, namelijk zo'n dertig (!) paar. "Op in gegeven momint fūn ik it hiel ynteressant om skuon te keapjen. Myn mem sei: 'Bist gek? Ien pear simmerskuon en winterskuon is genōch, oars kinst gjin winterjas mear keapje'."

Het moment voor haar moeder om kleedgeld te introduceren. "Ik kaam der efter dat ik yndied net mear in jas keapje koe. Doe ha ik yn de kassen wurke om de kleankast te finansierjen." De schoenen hebben niet een vaste plek. "Se steane oeral en nearne, ta oermjitte fan ramp fan śs ālders."

Bron: Leeuwarder Courant