Een groot doelpuntenmaker was Marc Bakker eigenlijk nooit. Tot hij terugkeerde van een halfjaar Finland en Frieslands topscorer nummer 1 werd.

Johan Mast

Het is haast niet te geloven. Minder dan een halfjaar geleden dacht Duco Mulder er serieus over na om Marc Bakker als linksback op te stellen. Mulder, bezig aan zijn laatste seizoen als trainer van Sint Annaparochie, had met Harmen Visser, Pieter Jan Plat en Timo Bijma zijn voorhoede al klaar. Goeie voetballers, uitstekende afmakers; niks meer aan doen.

Nu is de winterstop aanstaande en is Marc Bakker de beste schutter van heel Friesland, over alle klassen. Liefst 19 competitiegoals maakte de vierdejaars NHL-student Commerciële Economie uit Sint Jacobiparochie voor de club uit het buurdorp. Daar had hij niet meer dan 11 wedstrijden voor nodig. Mogelijk komt treffer 20 er dit kalenderjaar ook nog wel, want de koploper van 3A moet zondag inhalen tegen Mildam.

"Bizar veel goals, waar slaat het eigenlijk op”, zegt Bakker (21). Grijnzend: "Nee, ik heb ze niet als linksback gemaakt. Dat hebben we één keer geprobeerd en het ging compleet mis. Ik ging alleen maar naar voren. Het scoren begon pas toen ik Pieter Jan Plat, onze onbetwiste nummer 9, in het begin van het seizoen mocht vervangen. Ik scoorde toen in elke bekerwedstrijd.”

Bakker verraste iedereen, zichzelf incluis. "Hoe raar het ook klinkt”, zegt hij, "maar ineens realiseerde ik me dat ik me wel aardig thuis voel in de ‘box’. Ik ben lang (1,95 meter, red.) en heb ontdekt dat ik kopsterk ben. De helft van mijn doelpunten heb ik met het hoofd gemaakt. ‘Gooi die bal maar op zijn dikke kop’, zeggen mijn ploeggenoten nu.”

Wist hij veel dat er een ‘Gerd Müller’ in hem school? Bij vv St. Jacob, zijn vorige club, speelde hij linkshalf of linksbuiten en scoorde hij niet vaak. Eerder, als A-junior bij zijn huidige club, verloor hij zelfs de lol in het spelletje. Weer terug in eigen dorp kwam het plezier terug, maar na drie fijne seizoenen zag hij het elftal uit elkaar vallen. In de zomer van 2018 liet hij zich uitschrijven als lid van St. Jacob.

In diezelfde periode vertrok hij als uitwisselingsstudent voor een halfjaar naar de Finse studentenstad Kuopio. Het voetballen kwam op een laag pitje te staan: hooguit elke week een uurtje pielen in de zaal. Drukker had hij het met andere bezigheden.

Vrolijk: "Ik zat daar veel op Tinder. Of ik Fins heb geleerd? Ja, twee zinnetjes: ‘Minä olen sinkku’ en ‘Sinä olet kaunis’. Ofwel: ‘Ik ben vrijgezel’ en ‘Je ziet er prachtig uit’.”

Hij hield er een Finse vriendin aan over die nu in Leeuwarden studeert, maar inmiddels is de relatie gestrand. Niet getreurd: na een aarzelende aanloopfase – hij keerde in februari als bankzitter terug bij vv Sint Annaparochie – heeft hij het scoren verplaatst van het Finse uitgaansleven naar de Friese voetbalvelden.

Mede dankzij zijn treffers haalde Sint Annaparochie in het begin van dit seizoen een gemiddelde van zeven goals per wedstrijd. Dat was niet vol te houden; het stagneert de laatste weken. Niettemin is de super-aanvallend ingestelde ploeg van Duco Mulder hard op weg om te bewijzen dat de degradatie van afgelopen seizoen een vergissing is geweest.

"Een luxeprobleem voorin? Nou, het is vaak best wat zoeken. Pieter Jan is ook een killer, maar ik heb mezelf nu natuurlijk ook als afmaker op de kaart gezet. Je kunt iemand die er 19 inlegt niet op de bank zetten.”

"Qua voetbal en techniek kan ik nog veel leren. En kampioen worden is het belangrijkste doel, maar wat zou het mooi zijn als ik topscorer van Friesland zou worden. Het is een competitie in een competitie. Ik volg die andere jongens die boven in staan elke week met argusogen, ook al ken ik ze niet eens! Heel apart.”