Tijdens het eerste verkiezingsdebat in Waadhoeke werden amper verschillen blootgelegd en klonken geen grote beloftes. Wat opviel? Alle partijen willen vertrouwen winnen met een eerlijk verhaal.

Elizabeth Vogelzang

Ze zijn het vaak roerend met elkaar eens, de zes lijsttrekkers in Waadhoeke: Hanna van der Werff (SAM), Bert Vollema (FNP), Douwe Kamstra (Gemeentebelangen), Caroline de Pee (CDA), Joke Osinga (VVD) en Bernita Hakvoort (CU). De programma’s hebben veel overlap en de politici zijn ‘ienriedich’, constateerde gespreksleider Jan van Friesland bij de aftrap van het verkiezingsdebat dat Bildt.nu, het lokale mediaplatform, donderdagavond organiseerde in mfc Ons Huis in Sint Annaparochie.

Echt spannend en prikkelend wilde het maar niet worden. Allemaal vinden ze betaalbaar wonen belangrijk. Allemaal onderschrijven ze het belang van goed onderwijs. Allemaal willen ze zich uitrekken voor een duurzame maatschappij.

Harde politieke noten werden er niet gekraakt. Meest in het oogspringend was de belofte die de zes deelnemende partijen allemaal maakten. Ze beloofden geen loze beloftes te doen en ‘het eerlijke verhaal’ te vertellen. "Daar moeten bewoners op rekenen, pas dan ben je een betrouwbare overheid”, zei nieuwkomer Hakvoort.

De Pee werd bevraagd op de haalbaarheid van peperdure plannen voor een nieuw zwembad. "We gaan onderzoeken of het kan, maar het vraagt financiële keuzes. Daar moet je eerlijk over zijn.” Van der Werff vindt dat de partijen te weinig praten over wat keuzes hen waard zijn, en verwees naar het voorbeeld van het Bildt dat is gevraagd of ze een ozb-verhoging overhebben voor het openhouden van het zwembad. "Dan ben je betrouwbaar en leg je de keuzes goed uit.”

Osinga zei dat ze nog nooit zo vaak geappt en gemaild was met vragen dan tijdens de laatste raadsperiode. "Minsken witte soms net hoe’t dingen rinne en wurkje. Wy moatte folle mear lústerje en útlizze. Initiatieven moatte serieus naam wurde.” Weer die eerlijke openheid.

Goed verhaal, vond Kamstra die ook wil dat de gemeente meer faciliterend optreedt. De houding zou in zijn optiek moeten veranderen in ‘ja mits’ in plaats van ‘nee, tenzij’. Meedenken en meehelpen. Vollema vindt dat ook, maar kijkt toch iets anders naar de voortrekkersrol van de gemeente. "Doarpen en minsken moatte ek de kâns krije om sels mei plannen te kommen. Dan binne se mei ferantwurdlik. Ek dat makket it earlik en transparant.”