Op 14 mei is het 75 jaar geleden dat de staat Israël werd uitgeroepen door de Joodse leiders. Sinds 1948 kent het land een geschiedenis van veel strijd met onder andere de Palestijnen. Aan de andere kant zijn daar de mensen die het land en het volk altijd zullen blijven steunen. Zoals vanuit Friesland en Groningen.

Maria Del Grosso

Arjen Lont (72), een Bilkert die inmiddels ruim twintig jaar in Leeuwarden woont, is honorair consul voor Israël in de provincies Friesland, Groningen, Drenthe en Overijssel. "Je bent de rechterhand van de Israëlische ambassadeur in Den Haag." We spreken hem op een moment dat het opnieuw onrustig is in Israël vanwege spanning tussen Palestijnen en de Israëlische politie op de Tempelberg in Jeruzalem. "Ik betreur wat er op de Tempelberg gebeurt, maar ik bemoei me niet met de politiek", zegt hij daarover. "Ik steun het land en de bevolking."

Lont is sinds 2016 honorair consul en tevens bestuurslid van het Corps Consulair Nederland dat 122 consuls telt. Altijd heeft hij als christen die de Bijbel leest, met eigen ogen willen bekijken hoe dat land, waar de hele Bijbel over gaat, eruit ziet. In 1990 lukte dat voor het eerst. "Sindsdien ben ik me gaan inleven in het land. Ik wilde er veel meer van weten en vooral van de plekken die in de Bijbel voorkomen."

Het leidde ertoe dat Lont mede-organisator werd van christelijke reizen naar Israël. "Met een gids geven we rondleidingen. Ik lees op bijbelse plekken voor uit de Bijbel over wat daar gebeurd is." Zo kwam Lont in contact met de organisatie Christenen voor Israël. Deze organisatie is werkzaam in Nederlandse kerken en steunt Israël en de bevolking door christenen op te roepen solidair te zijn en door antisemitisme af te wijzen.

MOLEN

Als oud-eigenaar van het gelijknamige bouwbedrijf kwam Lont al gauw in beeld toen de molen van Montefiore in Jeruzalem opgeknapt moest worden. Deze graanmolen stamt uit 1856 en heeft als mechanisch deel veel gietijzer in plaats van hout. Er zit een mooi verhaal aan vast, zegt Lont. De Engelse bankier en filantroop sir Moses Montefiore vond het noodzakelijk om de weinige Joden die in Jeruzalem woonden om hygiënische redenen buiten de stad te laten wonen en een onafhankelijk leven op te laten bouwen. Hij kocht van de Turkse emir een stuk grond en vroeg een Engelse molenbouwer om een graanmolen, waterputten en woningen te bouwen.

Dit was het eerste herstel van Jeruzalem buiten de stadsmuren. Uiteindelijk raakte deze beeldbepalende molen sterk in verval en slaagde Lont er, samen met molenbouwer Willem Dijkstra uit Sloten, in het bouwwerk in oude glorie te herstellen. De oplevering in 2012 werd een groot gebeuren. "Zo werd ook daar steeds meer bekend dat ik wat voor Israël wilde betekenen."

Het leidde er uiteindelijk toe dat Lont werd gevraagd als honorair consul. "In deze functie wordt er eigenlijk niets van je verwacht, maar kun je op vrijwillige basis je bijdrage leveren. Dat sprak mij als vrije jongen wel aan."

Toen hij van de honorair consul in Maastricht hoorde dat het een bijzonder voorrecht is om een land als Israël te mogen dienen, hakte Lont de knoop door. Inmiddels heeft hij een netwerk opgebouwd en breidt dat nog steeds uit met mensen die iets voor Israël kunnen betekenen.

"Los van al het politieke gedoe kijk ik waar Israël en het noorden van Nederland elkaar kunnen versterken." Waterinstituut Wetsus in Leeuwarden is zo’n raakvlak, noemt hij. "Israël is toonaangevend op het gebied van watertechnologie. Ik probeer contacten te leggen tussen dat land en Wetsus."

SMELTKROES

Gevraagd naar zijn favoriete plek in Israël komt Lont toch weer uit bij de molen. "Daar heb ik voor altijd mijn hart aan verbonden en heb ik de meeste herinneringen aan." Jeruzalem springt er voor hem ook uit. "Het is er een smeltkroes van culturen die over het algemeen in harmonie met elkaar leven." Het noorden van Israël kan hij ook aanbevelen. "Heel mooi is het bij het meer van Galilea en het meer van Tiberias. Als je dat ziet, komen de bijbelse verhalen meer tot leven."

Lonts ervaring is wel dat Joodse inwoners altijd eerst met wantrouwen naar je kijken omdat je geen Jood bent. "Ze accepteren mij omdat ik duidelijk maak dat ik daar niet kom om te evangeliseren. Ik weet dat ze het moeilijk hebben en probeer te helpen. Symbolisch sla ik een arm om hen heen. Mijn overtuiging is dat ieder mens, wat die ook gelooft, een uniek schepsel is. Zoek elkaar op en heb elkaar lief." De Israëliërs geven daar zelf het voorbeeld van, vindt Lont. "Een Joodse arts werkt daar even hard voor een Palestijn als voor een Jood."

Het doet Lont pijn dat de Israëliërs nu onderling tegen elkaar in opstand komen door de wetswijzigingen die de nieuwe regering voorstelt. Prominente inwoners zien in de wetshervormingen een verzwakking van de rechterlijke macht en daarmee het einde van de democratie. : Ik hoop dat ze het compromis zullen zoeken."

Bron: Leeuwarder Courant