Afgelopen donderdag is thuis in Sint Jacobiparochie grafisch ontwerper en allround kunstenaar Henk Beeuwkes overleden. Hij werd op 11 november 1933 geboren in Den Haag.
GITTE BRUGMAN
Ongelukkig in een administratieve baan, besloot hij op latere leeftijd de kunstacademie te volgen. Daar leerde hij alle disciplines beheersen, zoals hij zelf placht te zeggen. Hij koos voor het vak van graficus, maar na zijn pensionering had hij hier nog veel plezier van. Hij ging toen (meer) schilderen en maakte onder meer objecten.
Door vakanties op het water was hij bekend met Friesland. Toen hij de stad te druk vond worden, verhuisde hij in 1973 met zijn vrouw Marijke naar Oudega (W). Hij trad in vaste dienst bij reclamebureau HZ, en bleef ook voor dit bureau werken nadat hij in 1978 besloot als freelancer verder te gaan. Tot zijn opdrachtgevers en afnemers behoren de provincie Fryslân, Herman Brood & His Wild Romance en tientallen bedrijven, waaronder pepermuntfabriek Fortuin Dokkum waarvoor hij verpakkingslijnen ontwierp waaronder die van Wilhelminapepermunt.
Ter gelegenheid van het twaalfenhalfjarig ambtsjubileum van koningin Beatrix ontwierp
Beeuwkes een portret van haar met bloemetjeshoed. Hij stuurde het haar toe, waarop hij een persoonlijke dankbrief ontving. Art Unlimited gaf het portret uit als kunstkaart, evenals vele andere van zijn strakke ontwerpen. Ook schonk hij de familie van Toon Hermans, die hij zeer bewonderde, een EerbeToon. Hij bleef altijd ambachtelijk werken en weigerde zich in de computer te verdiepen.
Beeuwkes woonde ook twintig jaar in Gaastmeer en acht jaar in de Ardennen. "We zijn altijd onze vakanties achterna gegaan", zegt zijn vrouw Marijke. In 2005 keerden ze terug naar Friesland, vanaf 2009 in Sint Jacobiparochie. Beeuwkes - inmiddels met pensioen - deed verschillende keren mee aan Atelierroute Slikwerk met uiteenlopend werk.
In 2015 werd bij Beeuwkes lymfeklierkanker vastgesteld. "De vijf jaar die hij nog heeft gekregen, hebben we veel mooie dingen kunnen doen." Als altijd "heel precies", ontwierp hij ook zijn eigen rouwbrief met een bloemlezing uit zijn oeuvre. Hij schreef: "Mijn levende gezicht zal je niet meer zien, maar al die andere gezichten van mij zal je nog overal tegenkomen."
