De Volkskrant pakte saterdeg út met 'n groat intervjoe met Caroline van der Plas. Hur BBB het de wyn in de fan omkeerde flâgen annander knoopte sailen. Met de ferkiezings in antocht hoog tiid om de diepte in te gaan over hur plannen om de stikstofkrisis te besweren.
Gerard de Jong
Lees ’t fooral sels werom, maar ik skrok fan ’t totale gebrek an ideeën. Fan ’t op kynderachtige wize de hakken in ’t sând setten en ’t slútten fan de ogen foor de problemen en útdagings. Se biedt nul perspektyf, komt met ’n handsyfol drogredens en stelt fragen werom at se d’r niet útkomt. Ok weet se niet wer’t Nederland of wer’t Europa nou krekt over gaat. At je dan ’n one issue pertij binne, sorg dan in elk gefal dat je die one issue goed in de fingers hewwe.
Gaat ’t min met de natuur? Van der Plas: ‘De natuur staat niet op instorten. (...) Ik was gisteren in een boerenstal die tjokvol met vogels zat. Tjokvol.’ Tja... At je ontkinnen
blive dat d’r ‘n probleem is, komme je blykber niet feul feerder dan argumintasy fan ’t nivo ‘’t waar in desimber koud, dus hoesoa opwêrming fan de aarde?’ Maar de kater fan ’t onthutsende intervjoe worde sundegoverdâg weg-spoeld.
FryslânDOK had de eerste foortreflike ôflevering fan ’t drielúk De boaiem berikt . Eerlike petretten fan Frise boerefemilys en hur kines die’t in de staigers staan ’t over te nimmen en die’t hur groate sorgen make over de toekomst. ’t Hakte d’r in.
Een fan hur waar Pieter van der Valk, boer út Ferwoude. Met syn koöperasy Agricycling het hij ’n innovatyf idee om – kort said – deur hergebrúk fan mînslike ontlasting foedingsstoffen werom te bringen in boeregrônd. Soa kin de landbou ferduurseme en kinne boeren d’r ok echt an ferdiene. Even skoat hij fol. Omdat ’n hele groep boeren hur al bij him ansloaten het. Omdat se an perspektyf werke, ’n menier om beter te boeren: beter foor de wereld en beter foor hursels.
't Binne de Pieters die't mij hoop geve |
Ontkinning en de boel soa lang mooglik frustrere, der is gyn inkele boer met holpen. ’t Binne de Pieters die’t met hur fizy, ideeën en enerzjy mij de hoop geve dat ’t echt âns kin.
