Sint-Anne, 19 april 2022    

Klaus

Gerard de Jong, columnist. FOTO NIELS WESTRA

't Ferstorven fan ’n jeugdheld doet herinnerings opburrelen as skúm in 'n follopend bad. En je weromdinken an jesels in froeger tiden. Henny, Jan, Arno… Ik hoef de achternamen niet eens te noemen. ’n Groat part fan Nederland is de ôflopene twee weken deur ’t ferstorven fan ’n jeugd-idoal werom in de tiid doken. Op Koningsdag ontfiel ôns nag ’n sjeny: Klaus Schulze.

Gerard de Jong

In 1996 sat ik in ’t eerste jaar fan de skoal foor sjoernalistyk in Swolle. Ik weunde nag thús in St.-Anne en had myn eerste redaksybaantsy bij deuze krant. Sundegs holp ik de sportredaksy met ’t fergaren fan de útslagen fan ’t amateurfoetbâl. Ik kom út ’n krantegeslacht maar most de praktyk nag lere: belle, fragen stellen, metdraaie in ’n redaksy met ‘cracks’ as sjef Siebe Annema en Gerrit Kloosterman.

’t Worde altyd later as de leste bus fan Luwt na St.-Anne. Derom bleef ik sundegsavens

slapen bij Anko, eandredakteur fan deuze krant en myn omme, al hew ik him nooit soa noemd, en ’t sou ’n belediging weze der nou nag met te beginnen. Myn eerste twee uren kûnstgeskidenis, maandegsoffen in Swolle, hadden d’r ônder te lijen, maar at ik na ’t werk sundegnacht bij Anko kwam, dan begon ’t fesy krekt. En draaiden wy platen.

Anko en syn tweelingbroer Frans boaden frachtladings an boeken, mezyk en films an. Ik stortte mij der op as ’n úthongerde hyena. Sij waren ’t die’t mij kinnis make lieten met Klaus Schulze (Tangerine Dream, Ash Ra Temple, solo). ’n Elek-troanika-magiër, fizionêr en geestferrúmmer achter de toetsen. Die ontdekking waar ’n portaal naar ’n heel nij muzikaal universum.

Se gaven niet alleen die mezyk an mij deur maar ok hur aigen herinnerings. Soa-as dat se, kleed in witte overalls lykas Klaus, froeger naar ’t jeugdhonk in St.-Anne gongen. En op fekânsy in Dútsland trokken se de stoute skoenen an en belden se op de bonnefooi bij hur held an.

’n Portaal naar ’n nij muzikaal universum

Klaus Schulze deed open. En met ’t openen fan de deur worde ’n herinnering geboren, die’t tegaar met syn mezyk an mij deurgeven worde.

Bron: Leeuwarder Courant, kollum Gerard de Jong