Eigenlijk is de 'biografie' over 't Bildt net als het gebied zelf. Nieuwe dijken in de tijd maken het verhaal over de Waddenpolder volledig. Kees Kuiken presenteerde gister zijn boek.

Elizabeth Vogelzang

De trilogie 't Bildt compleet, van Wad tot Waadhoeke, over de geschiedenis van 't Bildt, is af. "Alle witte vlekken en leemtes zijn nu ook ingevuld", zei historicus Kees Kuiken gistermiddag bij de presentatie van zijn nieuwste boek dat de ondertitel kreeg: Biografie van een Friese Waddenpolder van 7500 jaar geleden tot nu.

Het is het slotstuk van een driedelig werk waaraan Kuiken in 2013 begon toen hij de historie van het gebied uitgebreid op papier zette voor zijn proefschrift Het Bildt is geen eiland . Een jaar later kwam een vervolgboek Van Broedertrouw tot Bildtweb . En nu is daar 't Bildt compleet, van Wad tot Waadhoeke.

Kuiken heeft na zeven jaar de geschiedenis van 't Bildt verder ingepolderd met nieuwe dijken in de tijd. Hij dook in de natte voorgeschiedenis van de aanwas van land (vanaf 1398). De goed geoliede, bijna militaire operatie in de zestiende eeuw om een dijk te leggen komt aan bod, net als hoe het een eeuw later uitliep op een strijd om geld en macht tussen overheid en pachters en boeren die van hun land werden verdreven. Kuiken: "De overheid won en de nieuwe machthebber zette in het hart van de polder een kerk neer waar niet alleen Gods lof werd gezongen, maar ook die van de Van Harens, grietmannen die hier tot 1795 de dienst uitmaakten."

Kuiken beschrijft verder de oud- en nieuwkomers, patriotten en liberalen, de opstand van de Broedertrouw tegen lage lonen en slechte omstandigheden van arbeiders. Hij stipt de opkomst van het Bildtgevoel aan en tot slot de nieuwste dijk in de Bildtse geschiedenis: het opdoeken van de zelfstandige gemeente na de fusie met Franekeradeel, Menameradiel en een deel van Littenseradiel naar het huidige Waadhoeke. Kuiken: "'t Bildt heeft altijd zijn eigenheid weten te behouden met een eigen taal en eigenaardigheden. Dat werd en wordt nog steeds bewaakt en dat zal nodig blijven om niet te verworden tot een eenheidsworst."