Oudebildtzijl, 13 november 2020    

Appelmoes uit je eigen dorpsbos

Op de foto rechts controleren Bartjan van der Velde (links) en Jan de Vries in Oudebildtzijl welke bomen geruimd moeten worden

In Oudebildtzijl moesten initiatiefnemers Jan de Vries en Bartjan van der Velde samen met de andere bestuursleden van de Stichting Voedselbos vier jaar wachten op realisatie. De voorschriften, het vergunningenwerk; er gingen maanden overheen voor dat klaar was.

Maria Del Grosso

Nu horen ze de zaag in hun stukje ruilverkavelingsbos aan de A.C. Bakkerstraat. Net als in Menaam een stuk bos waar de bomen veel te dicht op elkaar staan en elkaar het zonlicht ontnemen. Daarom moet 70 procent van de begroeiing wijken. Het zijn vooral essen die toch al weg moesten omdat ze lijden aan de essentaksterfte. De zwarte elzen blijven staan.

In plaats van maar één route het bos in en uit komen er meerdere paden. In het midden wordt een vijver gegraven. De Vries en Van der Velde hopen dat de dorpsbewoners zich straks meer bij het bos betrokken voelen. Het idee is om op de zomerse streekmarkten bijvoorbeeld appelmoes uit het bos te verkopen. De eerste appelboom spotten ze tot hun verrassing al. Die bleek wortel geschoten te hebben midden tussen alle essen en elzen.

Het bos zal door het principe van de permacultuur veel meer vogels, beesten en insecten trekken, weet De Vries. Hij volgde een opleiding voor permacultuur en moest daarvoor een jaar lang aan een project werken. Zijn onderwerp van studie werd het ruilverkavelingsbosje bij zijn woonplaats, zonder de bedoeling daar daadwerkelijk wat mee te doen. Tot Dorpsbelang met een groenproject kwam en samen met Landschapsbeheer de studie werkelijkheid kon worden.

"Mijn drijfveer is dat we voedsel lokaal moeten produceren en dat we zonder bestrijdingsmiddelen werken. Het Bildt exporteert tonnen aardappels naar het buitenland, zonder dat de omgeving daar iets aan heeft. Wij hopen dat boeren ook willen gaan experimenteren met permacultuur'', zegt De Vries.

De sperwer is al jaren weg
maar het bosje wordt nog steeds beschermd

Eén punt van het bos mogen ze niet beroeren. Hier zat vier jaar geleden een sperwer en daar moesten ze binnen een straal van 50 meter uit de buurt blijven. Dat is het kromme van de regelgeving, geven ze aan. De sperwer is al lang verdwenen, maar dit stukje bos moet nog steeds beschermd blijven.

Bron: Leeuwarder Courant