"Op Halfweg", het jaar rond

juli (2)
 

Alhoewel de grootste troef van de hosta zijn aantrekkelijke blad is dat bestaat in diverse formaten in schitterende groene, gele, blauwe en soms ook bijna witte tinten heeft hij ook mooie en soms ook geurende bloemen.
	Columbus heeft Agave americana naar Europa gebracht. In de volksmond wordt deze plant de 'honderdjarige Aloë' genoemd. Men dacht dat de plant eens in de honderd jaar bloeide. Dat is volgens het boekje een misverstand. Hij bloeit na zeven jaar en sterft vervolgens wel af, maar niet zonder een nieuwe loot aan de basis te hebben gevormd. Wij hebben hem echter nog nooit zien bloeien.
Een sterke en lang bloeiende tuinplant is de ooievaarsbek. Geranium is de botanische naam. Van Geranium zijn heel veel soorten vaste planten bekend. Een bekende soort is uiteraard de geranium die weliswaar in het Nederlands zo heet, maar in het Latijn toch echt alleen maar bekend is als Pelargonium.
	De sigaren van de Lisdodde (Typha latifolia) geven haast de hele zomer een leuk accent aan de vijver.
De stengels van Verbena of IJzerhard (Verbena bonariensis) zijn vierkant en ruw behaard, evenals de lancetvormige bladeren. Stengels en bladeren zijn grijsgroen, wat contrasteert met het harde en donkere groen van andere planten. De stengels met bloemen schieten vanaf de hoofdstengel alle kanten op. Het geeft een onregelmatig en bijzonder uiterlijk aan de plant.
	Leverkruid (Eupatorium purpurea) wordt anderhalve tot twee meter hoog en minstens anderhalve meter breed. Koninginnekruid is grandioos als het in groep wordt geplant. Op een plaats in de achtergrond van een border komt het het beste uit.
Monnikskap (Aconitum cammarum) is bekend om het sterke gif dat de meeste soorten bevatten. Reeds lang geleden werden ze gebruikt voor opzettelijke vergiftiging, gaande van de executie van misdadigers, het vergiftigen van wolven tot het besmetten van drinkwater van de vijand.
	De Koeienoog (Telekia speciosa) is uitgebloeid. Maar de vrijwel uitgebleide bloemen zijn nog een lust voor het oog.
Een ridderspoor te zien bloeien is een attractie. Onze ridders houden van een koele tot koude winter en brandende zon in de zomer. Er zijn hoge tot zeer hoog groeiende en bloeiende hybriden onder.
	De blauwe zeedistel is in de kalkrijke duinen langs de Noordzee te vinden. Op enkele plaatsen langs de kust van het Gooimeer, tussen Muiderberg en Huizen, groeit deze plant nog als relict uit de tijd dat de Zuiderzee met zout water was gevuld. Deze plant is beschermd. Voor de tuin zijn er genoeg alternatieven: distels variërend in grijs, grijs olijfgroen en amethistkleurig (Eryngium planum).
In een woud met kleurige eenjarigen is een rustpunt aantrekkelijk. Als dat rustpunt ook nog aandacht trekt en het bonte kleurengewoel neutraliseert, dan kun je spreken van een geslaagde border. De Ananasplant of kuiflelie (Eucomis comosa) is zo'n plant, die daartoe in staat is. Een paar van die accenten kunnen het beeld evenwichtig maken. Wie niet zo gesteld is op een kleurig tapijt, kan de kuiflelie als bijzonderheid en als blikvanger de plaats geven die hem toekomt.
	En van dichterbij is de Kuiflelie (Eucomis comosa) helemaal een vernuftig maaksel van moeder natuur.
De Kerrieplant (Helichrysum petiolare) wordt gehouden voor de geur, die pas goed vrijkomt als je het blad kneust.
	De schermvormige bloemen van de Helichrysum bloeien met een heleboel gele bloemetjes.
Deze heester bloeit vrij vroeg in het voorjaar met schermvormige bloemen en later komen er trossen mooie roodkleurige bessen aan. De nieuwgroep nl.tuinen heeft me geholpen de naam te vinden. Het is een Gelderse roos (Viburnum opulus).
	In landen met een warm klimaat is de teelt van de waterhyacint verboden. De plant vermeerdert zich zo razendsnel, dat rivieren verstopt kunnen raken en scheepvaart vrijwel onmogelijk wordt. Ons koele klimaat overleeft de plant niet. In de winter bevriezen de sponsachtige bladvoeten direct en sterft de plant af. De waterhyacint is hier daarom een tijdelijke bewoner van een met water gevulde emmer bij de pomp.
Kamperfoelie (Lonicera) groeit van nature op verschillende continenten: Europa, de Verenigde Staten van Amerika, China en Noord-Oost-Azië. Er zijn heel veel soorten kamperfoelie. Ze behoren tot de familie van de kamperfoelieachtige (Caprifoliaceae). De plant is genoemd naar de Duitse arts en natuurhistoricus Johann Lonitzer. Hij bloeit inmiddels voor de tweede keer.
	Een mooi overzicht over de de border.
De pasteltinten overheersen.
	De Rode zonnehoed (Echinacea purpurea) geeft ook in de nazomer kleur aan de border.
Deze geelbloeiende vaste plant wordt 150 tot 200 cm. hoog en bloeit tweede helft juli met zijn helgele bloemen. Het is een Zonnekruid (Helenium).
	Sommigen halen hun neus op voor guldenroede (Solidago virgaurea), vinden het een misbaksel van een onkruid. Anderen zijn enthousiast over z'n felgele kleur. Wij vinden, dat hij in onze boerderijtuin niet mag ontbreken.
Onze pruimenboom (Prunus domestica) heeft weer overvloedig vruchten gedragen. Familie, vrienden en kennissen kunnen ervan meepraten.
	De dahlia (Dahlia) is genoemd naar de Zweedse botanicus A. Dahl. In 1789 is de dahlia vanuit Mexico in Europa door de Spanjaard Francisco Hernadez ingevoerd.
In de nazomer kun je soms enthousiast worden over planten die dan in volle bloei staan. Eenjarige en vroeg en in de zomer bloeiende vaste planten hebben dan hun beste tijd gehad, ze zijn duidelijk op hun retour. Duizendknoop (Persicaria amplexicaulis) is zo'n voorbeeld van een nazomerbloeier. In combinatie met bijvoorbeeld Sedum levert het een mooi plaatje op.
	Als deze Cosmos (Cosmea) voldoende ruimte krijgt, zul je verbaasd zijn over hoe groot en rijkbloeiend hij zal worden. Het fijne varenachtige blad van deze onmisbare eenjarige draagt bij aan zijn elegante verschijning.
De Afrikaanse lelie (Agapanthus africanus) is wat je noemt 'in'. En... wie bezwijkt niet voor een plant die bloemen van de liefde voortbrengt? In ieder geval is z'n botanische naam wel mooi afgeleid van het Griekse agapè, dat letterlijk liefde betekent en anthos, dat voor bloem staat. Voluit heet de Afrikaanse lelie dan ook Agapanthus.
	Ligularia (familie: Asteraceae) is één van die vaste planten, die opvallen door decoratieve bladeren en aardige bloemen. De Ligularia clivorum heeft grote ronde handvormige bladeren.
De Viburnum rhytidophyllum heeft groot, wat ruw aanvoelend blad, alsof er korte haartjes aan zitten. De nerven liggen diep. De heester blijft dofgroen in de winter, kan in goede en niet te droge grond een meter of 2 1/2, 3 hoog worden, bloeit rond juni en draagt daarna wijnrode bessen.

 
_{<<--   juli (1)    augustus  -->>}