"Op Halfweg", het jaar rond

juli (1)
 

Op het grasveld achter de schuur is de platte kruiwagen met de Bonte agave (Agave americana) een ware blikvanger.
	De Japanse wijnbes (Rubus phoenicolasius) heeft een bloeiwijze waar je uren naar kunt zitten kijken. Je kunt trouwens wel zien, dat het een zusje van de Framboos is.
De Frambozen (Rubus idaeus) zijn nog niet echt rijp.
	De Sedum (Sedum album) heeft zijn lichtroze bloemendeken over de bloembak gelegd.
Mansoor (Asarum caudatum) heeft opvallende niervormige wintergroene, doffe lichtgroene bladeren, zonder grijze nervatuur. De bruinachtige paarse bloemen zitten verscholen tussen de bladeren. De planten zijn licht giftig.
	De Lavendel (Lavandula angustifolia) is een dankbare plant die goed tegen de zon kan. Golvende velden met lavendel zijn het handelsmerk van Zuid-Frankrijk. Immense akkers met bloeiende lavendel zijn typisch voor het gebied ten noorden van Nice.
Onze Bolacacia (Robinia pseudoacacia 'Umbraculifera') vormt een duidelijke afsluiting van de heg.
	En als je dan de hoek om gaat is de border één bloemenzee.
De Veronicastrum (Veronicastrum virginicum 'Lavendelturm') bloeit uitbundig en torent majestueus boven de border uit.
	Een paar potten, hier mat Oleander en Calla, vullen een gat tussen de vaste planten op.
De Grieken versierden het kapiteel van hun zuilen met het motief van het decoratieve blad van de Acanthus (Acanthus mollis). Het is een plant die zowel solitair als in een groep geplant een decoratieve uitstraling heeft.
	Hier laat de Cerinthe (Cerinthe major Purpurascens) zijn ware gezicht zien. De bladeren het dichtst bij de bloemen kleuren donkerder. Eerst verandert de kleur van groen naar blauw-paars, waarna de kleur overgaat in helderblauw.
Deze Verbena (Verbena bonariensis) is een overblijvende plant. Een zonrijke standplaats is gewenst om er zoveel mogelijk qua hoogte uit te slepen. Een hoogte van anderhalf tot twee meter is geen uitzondering. Een grote groep Verbena's geeft het meeste effect: voorbijgangers blijven staan om ernaar te kijken en bijen en vlinders zullen af en aan vliegen. De plant is een goede drachtplant.
	De Siberische edelweiss (Anaphalis triplinervis) is een duurzame vaste plant met opvallend veel grijstint aan boven- en onderzijde van het blad. De bladeren zijn wollig behaard.
De Aucuba (Aucuba japonica 'Variëgata'), die we dit voorjaar hebben geplant, staat er fleurig bij.
	Vlinderstruik (Buddleja davidii) doet z'n naam alle eer aan. Regelmatig strijkt koolwitje, citroenvlinder, kleine en grote vos en atalanta met mooi weer op de grote, pluimvormige bloemen neer.
Even een uitstapje naar de moestuin; de Augurk (Cucumis sativus) bloeit weer volop. Dat wordt deze winter weer smullen!
	Dit is het tere bloemetje van Heemst (Althaea officinalis). Volgens NEÊRLANDs Tuin is de naam 'Althaea' is afgeleid van het Griekse woord 'altho', wat 'genezen' betekent. De soortnaam 'officinalis' is omdat de Heemst een erkend genees-kruid is. De plant heeft zich vanuit de Aziatische steppen verspreid over Europa. Heemst werd genoemd en geroemd door Horatius, Martialis en Dioscorides als een verzachtend middel. Plinius beval de plant aan tegen 'darmluiheid'.
Het blad van de Iep (Ulmus x hollandica), gemakkelijk te herkennen omdat de bladaanzet niet symmetrisch zijn.
	Naast Gewone vlier en Bonte vlier staat hier een daar de Peterselievlier (Sambucus nigra 'Laciniata'). Deze heeft - zoals de naam al zegt - peterselieachtige bladeren.
Er staan een paar Eiken (Quercus robur) in de singel rond het erf. Naarmate de leeftijd vordert, krijgt de boom pas z'n kenmerkende uiterlijk: een kwarrige takstructuur en bossige bundels met bladeren. Pas dan ook wordt de stam kolossaal van omvang en is de gegroefde structuur van de bast zo'n opvallend kenmerk, voor wie het wil zien.
	Meestal zie je in tuinen de bonte kleuren van de éénjarige Lathyrus. Dit is een Vaste pronkerwt (Lathyrus latifolius).
Even iets anders. Op een avond, begin juli kwam vanuit het zuiden plotseling een inktzwarte lucht opzetten terwijl de laagstaande zon in het noordwesten nog volop scheen. Het leek wel of het tarweveld voor ons huis stond te gloeien.
	Door de droogte staat onze Zonnehoed (Rudbeckia) er maar wat armetierig bij.
De bloem van de Dahlia blijft steeds weer imponeren.
	Hortensia wordt deze plant in de volksmond genoemd. Hydrangea paniculata is de wetenschappelijke naam. De struik spreekt tot de verbeelding door z'n grote schapenkopachtige bloeiwijze. Wat we als bloem zien, is een verzameling van bloemen die bolvormig gerangschikt zijn. (Bron: NEÊRLANDs Tuin)
Deze bodembedekkende Alsem (Artemisia schmidtiana 'Nana') met zijn grijsgroene bladkleur vormt een fleurige aankleding van de vijverrand.
	Rucola ook wel 'raket', 'roquette' of 'notenkruid' (Eruca sativa) heeft een rijk aroma en een pittige, waterkersachtige smaak. Helemaal terecht wordt het gebruikt als een volwaardig alternatief voor basilicum bij de bereiding van een pestovariant.
Kranssalie of Vetmuur (Salvia verticillata 'Purple Rain') is een ruige, vaste plant, schitterend in de border met mooie blauwpaarse aren, zaait sterk uit.

 
_{<<--   juni (3)    juli (2)  -->>}