Sint Annaparochie, 14 juli 2008

Een strakke en een ietwat wilde Dankert

Weidse vergezichten vanuit de tuin van Klaas en Truida Dankert, Foto LC/Wietze Landman

Twee Dankerts, twee tuinen. In Sint Annaparochie stellen Dirk en zijn achterneef Klaas beiden hun erven open voor publiek. De ene gaat voor strak, de ander houdt het wat rommeliger.

Door José Hulsing

Alles wat de natuur doet, is goed. Dit was de stellige overtuiging van de vorige bewoner van Op Halfweg, de woonboerderij tussen de Nieuwe en de Oudebildtdijk in Sint Annaparochie. Toen Klaas en Truida Dankert zich hier in februari 2000 vestigden, leek het erf wel een oerwoud. "Er was zeven jaar niets aan de tuin gedaan. En hier op de klei wil het wel groeien", vertelt Truida.

Het echtpaar snoeide zich een weg door de manshoge brandnetels, de dichtgegroeide singel en de woekerende klimoppen. Vrachtwagens vol takken werden afgevoerd. Vanonder al dat groen kwamen een vijver, een paardenwed en verschillende schuurtjes tevoorschijn. In de verwilderde moestuin werd de grond gespit, de heg tot normale proporties teruggebracht en de kas ontdaan van onkruid.

Wie de tuin van de Dankerts op telefonische afspraak wil bezichtigen, krijgt eerst een lesje geschiedenis. Klaas, oud-burgemeester van Het Bildt, verhaalt over de historie de streek en de 'boerenplaats'. Op oudejaars-dag van 1917 brandt de schuur van de boerderij volledig af. Op 17 februari 1942 herhaalt de geschiedenis zich. Omdat sneeuw de reed blokkeert, komt de brandweer niet op tijd en gaat dit keer ook het voorhuis in vlammen op.

De gevolgen zijn nog altijd zichtbaar in de tuin. Er werd een nieuwe schuur gebouwd die een stuk korter was dan de oude. Tussen de stal en het voorhuis dat in 1948 herbouwd werd, ontstond een vreemd stuk land. Boerin Rin Hoogland, die samen met haar man Hans in 1961 op de boerderij kwam wonen, wist wel raad met deze lap grond. "Ze had groene vingers en legde een prachtige tuin aan. Dat was bijzonder hoor, in de jaren zestig", weet Truida.



De Dankerts hebben geprobeerd om de tuin van Rin Hoogland in ere te herstellen. Sjoerd Koopal, een tuinkenner uit Het Bildt, bezat nog dia's uit die tijd. Hiermee reconstrueerde het paar de oude indeling van het erf: de vorm van het gazon, de border, de heg. Klaas en Truida houden niet van design. Zo'n strakke tuin, waar nog geen madeliefje of paardenbloem groeit. "Wij hebben een boerderijtuin", stelt Klaas. "Gezellig en een beetje rommelig."

In de tuin van Dirk, de achterneef van Klaas, is het allesbehalve rommelig. Zijn vrouw Wilma besteedt zo'n zes uur per dag aan het onderhoud van het groen op het erf van het akkerbouwbedrijf aan de Langhuisterweg. Bezoekers vinden hier strakke hagen, grote borders met pastelkleurige planten, rozen en heesters rondom het gazon. Achter de haag een prieel, een kruidentuin met buxusvakken, een natuurlijke vijver en een border met oranje planten.

De tuin van Dirk Dankert gaat volgend jaar op de schop, Foto LC/Wietze Landman

Het erf werd alsmaar groter. Wilma begon in 1991 met de buxusvakken in de voortuin, waarna de achtertuin een beurt kreeg en ze langzaamaan ook de oude schapen-, kalveren- en paardenweides annexeerde. Haar Engels aandoende tuin kreeg aandacht in tijdschriften uit eigen land, maar ook uit Duitsland en Frankrijk. "Dat is leuk, maar geeft ook een bepaalde druk", vindt Wilma. "Als mensen langs komen, moet de tuin er uitzien als op de plaatjes."

Volgend jaar gaat de hele boel op de kop. De klassieke borders - met planten van hoog naar laag, een heg erachter en gras ervoor - moeten wijken voor prairiebeplanting - vaste planten, bolgewassen en grassen van gelijke hoogte in golf patronen aangelegd. Het erf gaat tijdelijk dicht voor publiek. Wilma: "Ik wil de tuin weer even voor mezelf hebben, zodat ik de kans heb om dingen uit te proberen en mijn eigen fouten te maken."

Bron: Leeuwarder Courant
Foto's LC/Wietze Landman (gescand)

 


(Klik op foto voor grotere afbeelding)