Op de zeedijk bij Westhoek is zaterdag een gedenkteken onthuld voor de vier slachtoffers van de Poerdersramp van 25 september 1935, en de zes Bilkerts die een heldendaad ver-richtten. "Wij hope dat dut monumint foor begrip en respekt foor de rêders en nabestaanden sorge sil."
Door Gerard de Jong
"Mooi, war? De tranen motte je de ogen útflige," zei een man zaterdagochtend. En dat deden de tranen, geholpen door de harde wind. Liefst 100 mensen hadden zich verzameld aan de voet van de zeedijk bij Westhoek. Die wind hoort er bij op het Bildt, en zeker op deze 25 september, precies 75 jaar geleden dat enkele kilometers voor de Bildtse kust vier Leeuwarder vissers omkwamen in een opstekende storm. Zaterdag werd een monument onthuld ter nagedachtenis aan de slachtoffers, én aan de zes Bilkerts die de zee opgingen om levens te redden.
Fokke Wallendal is zestien jaar als op die 25 september in 1935 een zware Noordwester de kop opsteekt. Op zee komen vissers uit Leeuwarden in grote problemen. Ze zijn op het Wad om te poeren, vissen op schar met een tros woldraad, een poer. De mannen zijn onervaren vergeleken met de Westhoeksters. die met de zee zijn opgegroeid.
Vader Tjisse en broer Jan stappen in de Vrouwe Leentje, Wallendal's boot. Ook Fokke springt in de boot en wil maar wat graag mee, maar zijn vader vindt hem nog te jong en maant hem weer uit te stappen. Tjisse en Jan Wallendal krijgen hulp van Anne van Dijk, Marten Kingma, Jabik en Jehannes Tjepkema.
De zes redden diverse vissers, maar voor vier mannen komt redding te laat. Bruin Frederik Barendsma, Hendrik Radelaar, Bernardus Tromp en Jacob Verf laten het leven in een kolkende Waddenzee.
De zes Westhoeksters blijven nuchter onder hun heldendaad. Een erepenning moeten ze zelf ophalen uit Leeuwarden, en daar passen ze voor. En ach, zó erg was het nu ook weer niet, die storm, "'t Fiel allegaar wel wat met."
De zes redders ervoeren de ramp heel anders dan de getroffenen, maar het is 75 jaar na dato tijd dat beeld recht te zetten, vond Streekbelang Oost- en Westhoek, op aandringen van eerst Dirk Reitsma en later Talea Drijfhout. Want het drama voor de Bildtse kust heeft diepe sporen achtergelaten. De Poerdersramp zorgde voor ontwrichte gezinnen. Het sloeg diepe wonden in de gezinnen van de getroffenen. Bruna Frederik Barendsma, vernoemd naar haar omgekomen vader, sprak zaterdag aan de voet van de dijk haar dank uit over het monument. Ze heeft haar vader nooit gekend. Tien weken nadat hij omkwam werd ze geboren. Bruin Frederik had een kapperszaak en was al vader van vier zonen. "Als ik een meisje krijg, dan krijgen alle dames een gratis permanentje," had hij niet lang voor zijn dood gezegd. "Ik ben verbaasd maar erg blij dat er na 75 jaar toch nog een aandenken komt," zei mevrouw Barendsma zaterdag. Zo dachten alle familieleden van de omgekomen vissers en de redders er over. "Wij hope dat dut monumint foor begrip en respekt foor de rêders en nabestaanden sorge sil," zei Hotze Buwalda, voorzitter van Streekbelang.
Fokke Wallendal onthulde daarna samen met kleinzoon Fokke Jan - vrijwilliger bij de reddingsbrigade van Terschelling - het door kunstenaar Marco Goldenbeld vervaardigde gedenkteken. Een simpele, heldere vorm van een boot in zwaar weer, gehouwen uit een golvende plaat met daarop de namen van de redders en slachtoffers. Goldenbeld heeft de boot 'gevangen' in een golf. Sta je ervoor dan zie je door de bootvorm het Wad. Het Wad dat zaterdag met schuimende koppen herinnerde aan die noodlottige dag, 75 jaar geleden.
