Jacqueline Claus uit Sint Annaparochie vangt in en om haar woning op de Oudebildtdijk al acht jaar lang zeker zestig katten op. Vijftig te veel, vond de gemeente Het Bildt begin dit jaar, nadat twee buren hadden geklaagd over stank- en geluidsoverlast. Dat vindt de bestuursrechter in Leeuwarden nu ook.

Robert Jan Speerstra

De rechter:
Volgens bestuursrechter Henk de Groot is de opvang - Het Poezenparadijs genaamd - in het huis van Jacqueline Claus op de Oudebildtdijk in strijd met het daar geldende bestemmingsplan. De woning plus het omliggende perceel worden voor de opvang van zo'n zestig katten gebruikt. Dit is geen houden van huisdieren meer, aldus de rechter, "zoals dat passend is bij een woonbestemming".

De gemeente heeft daarom terecht een last onder dwangsom opgelegd om een einde te maken aan de situatie. Deze bedraagt eerst €5000 en kan oplopen tot €10.000. De rechter heeft zich ook gebogen over de termijn die de 'kattenvrouw' krijgt om het aantal beesten terug te brengen tot het door de gemeente toegestane aantal van tien. Tot l november 2008 krijgt Claus de tijd om ander onderdak te vinden voor vijftig katten.

De burgemeester:
"Van dierenleed is geen sprake, maar twee buren ervaren veel overlast. Wij kunnen dan niet anders dan naar het bestemmingsplan kijken. En de hoofdbestemming van het pand is wonen, niet opvang", zegt burgemeester Aucke van der Werff van Het Bildt. Volgens de burgemeester zijn er in Friesland voldoende asielen. "Wij hebben dat onderzocht. Mevrouw kan onder meer terecht bij De Wissel in Leeuwarden, maar zij wilde niet meewerken."

Hij geeft toe dat zijn gemeente in 2000, toen Claus uit haar huis in Minnertsga moest vertrekken wegens dezelfde overlast en verhuisde naar Sint Annaparochie, betere afspraken met de 'kattenvrouw' had kunnen maken over het afbouwen. "Maar aan de andere kant: dit was haar tweede kans."

Het aantal katten dat Claus mag houden - tien - is arbitrair. "Er is geen landelijke norm. Ook is er weinig jurisprudentie. Dit is een vrij unieke zaak in Nederland. Tien leek ons redelijk en billijk. Dan is het nog hobby. Bij meer dan tien wordt het volgens ons bedrijfsmatig. Je moet ergens de scheidslijn leggen."

Over het aantal katten valt niet te praten, aldus de burgemeester. "Een hoger aantal is onbespreekbaar." Ook een andere woning, weg

van de klagende buren met wie Claus nu ruzie heeft, zit er volgens hem niet in. "Burenruzies komen vaker voor. Een nieuw huis, daar kunnen wij niet aan beginnen."

De buren:
De twee buren die geklaagd hebben - de broers Jan en Ronald Drost, die beiden aan een kant van Claus wonen - zijn enerzijds blij met de uitspraak van de rechter. Anderzijds vinden zij tien katten nog steeds te veel. "Wij moeten ons er nu misschien bij neerleggen, maar eigenlijk moet zij gewoon verhuizen. Dat is het beste", zegt Jan Drost, de oudste van de twee.

Drost woont naast Claus in het twee-onder-een-kap-huis. Hij zegt meer last te hebben dan zijn 'broerke', die 10 meter 'los' van Het Poezenparadijs woont. "Het is die stank, hè. Die pislucht. En ongedierte: maden, ratten. Die komen af op het kattenvoer dat Claus buiten strooit. Dat mag niet van de gemeente en de politie, maar ze blijft het doen, al jaren."

De oudste broer wil zelf ook wel weg, maar volgens hem is zijn huis onverkoopbaar geworden. "Niemand wil hier wonen vanwege de overlast. Ik heb er al een specialist naar laten kijken, maar de WOZ-waarde is flink gedaald. Nee, het mooiste zou zijn dat zij weggaat. Dat huis is één grote vieze zooi."

De 'kattenvrouw':
Claus (64) zegt het - als gevolg van veel persoonlijk leed eerder in haar leven - helemaal gehad te hebben met de mensenwereld. "Het gaat mij om deze schitterende beestjes. De dierenwereld, dat is mijn wereld. Ik kan echt niet zonder. Kijk dan hoe lief ze naar me kijken, die arme popjes. Deze katten begrijpen mij." Claus slaapt op een bank in de woonkamer, onder tientallen foto's van katten, zodat haar beesten extra ruimte in de slaapkamer hebben.

De geboren en getogen Belgische is woest. "Mijn hart klopt in mijn keel. Dit is zó onrechtvaardig. Ik zit hier al acht jaar. De gemeente wist ervan. Voor deze opvang heb ik toestemming van de sociale dienst met behoud van uitkering. De dierenbescherming is langs geweest, de GGD, GGZ, politie, alles. Iedereen vond het goed."

Zelf wil Claus via natuurlijk verloop op tien katten uitkomen. Een 'uitsterfconstructie', noemt ze het. "Dat duurt enkele jaren. Ik wilde toch al afbouwen, ik word ouder hè. En ik ben ziek." Nu de gemeente dit niet toestaat, wil ze weg. Verhuizen. Maar iets nieuws vinden valt ook niet mee. En ik heb geen familie, alleen een paar goede vertrouwelingen."

Met de gebroeders Drost komt het niet meer goed. "Wat die mij allemaal al geflikt hebben. Katten gedood, ruiten ingegooid, takken van mijn bomen gehaald, eieren tegen het huis. En dan te bedenken dat zij zelf hier nog kattenrennen voor mij hebben gemaakt. En ik heb hun beesten hier nog opgevangen, ongelofelijk!"