Zwarte Haan, juli 2008
Landbouwmachines dansen op Bildts aardappellandEen zwoele zomeravond in Fryslân, eind augustus 2008. Op de zeedijk bij Zwarte Haan zitten 1500 mensen. Ze aanschouwen de realisatie van een droom, waarmee de Amsterdamse kunstenaar Loet Hin al tien jaar rondloopt. Tekst: Colette Govaars, Foto's: Robert Posthumus Als kind was hij al gefascineerd door machines en mechanica. Dat droeg eraan bij dat Loet Hin, toen hij voor het eerst bij zijn vriendin op Het Bildt kwam, geboeid raakte door het schouwspel van die grote trage landbouwmachines, die over het vlakke Bildtse land bewogen. Hin: 'Ze bleven maar doorgaan op het veld, 's avond laat, met de lichten aan. Zoveel machines bij elkaar is mooi. Daar wilde ik iets mee doen.' Ballerina's Het resultaat is de openluchtproductie Sware Grond, een voorstelling met dansende landbouwmachines. Het kapitale, geavanceerde materieel, waarmee de boeren doorgaans hun brood verdienen, is voor een deel op afstand bestuurbaar. 'Aan de ene kant zijn het net ballerina's met elegante bewegingen, maar aan de andere kant is het ook horten en stoten,' zegt Hin. Bildtse, Friese en Nederlandse liederen, teksten, poëzie, voordrachten, (spreek)zang en muziek zorgen voor geluid bij het beeld. De toegevoegde waarde is de geur: van de zee en de grond, Bildtse grond, aardappelgrond. Loet Hin probeert het publiek mee te nemen in iets dat het niet verwacht. De toeschouwers voelen dat ze deel uitmaken van een unicum en gaan naar huis in verbazing, nagenietend, pratend over hun ervaringen. Hin maakt deze productie met een team van professionele theatermakers omdat 2008 het Internationale Jaar van de Aardappel is. Het Bildt is een belangrijk en toonaangevend gebied voor de (poot)aardappelsector. Een groep agrariërs wilde activiteiten opzetten, waarin kunst en akkerbouw samen gaan. Daaruit is de Stichting de Bildtse Aardappelweken ontstaan, die Hin vroeg mee te denken. 'Ik had het idee voor Sware Grond, mijn overbuurman beschikte over |
het land en via Jos Thie kwam ik aan Grietine Molenbuur voor de choreografie en Peter Sijbenga voor de muziek. Onder meer Hein Jaap Hilarides leverde een bijdrage aan de teksten. Daarnaast zijn er zangers, voordrachtskunstenaars, bewegers en heel veel mensen, die ook een artistieke of organisatorische taak in de productie hebben. Ik vind het fantastisch en ook wel spannend. Het is natuurlijk heel nieuw.' Liefde Daarbij staan de aardappel en de machines voor voortgang, mechanisatie en innovatie en de elementen voor traditie en vasthouden aan bestaande situaties. De aarde is die harde messen, die ploegen, liever kwijt dan rijk. Zij mist de zachte handen en voeten in de grond. En dat leidt tot een stevige clash tussen de machines en de elementen. Toendra en tropen Voor Loet Hin is het, als zoon van een cineast, een droom om deze voorstelling te maken. Eindeloos nieuwsgierig en gefascineerd door deze voor hem onbekende agrarische wereld. 'Ik vind het fantastisch om t( zien hoe de boeren op dit land bezig zijn, hoe trots ze op hun producten zijn, hoe ze dit land met elkaar bewerken. Het is voor mij een eer met hen samen te werken. Deze voorstelling maakt ons nóg trotser.' Met dank aan agrarisch loonbedrijf Miedema, Vrouwenparochie en loonspuitbedrijf Piet Jan de Groot, Sint Annaparochie. Bron: Friesland Post |