Sint Annaparochie, 8 januari 2009

    Ook arme mensen willen netjes winkelen

Medewerkster Jettie Visser in de vernieuwde, strak ingerichte Estafettewinkel in Sint Annaparochie. Foto LC/Wietze Landman

Geen rommel, maar overzicht. Zelfs tweedehands spullen verkopen zo een stuk beter. Bij de kringloopwinkel in Sint Annaparochie hebben ze dit ook in de gaten. Het transformeert de zaak in veel meer dan een rommel-winkel.

Door Marscha van der Vlies

"Wat moet die giraffe nou op dat tafeltje? Servies oké, maar thuis zet je toch ook geen giraffe op een eettafel", zegt projectleider Jan Miedema. "Nee, dat mag helemaal niet. Dit is géén gezicht." Annemarie Piekar snelt naar de eettafel en zet het houten safaridier bij de rest van het interieuropsmuk.

Het roer is om in de kringloopwinkel in Sint Annaparochie. Orde en netheid heerst er. Porselein bij porselein, donker eiken bij donker eiken en het mooiste spul staat in de etalage. "Earder koest hjir troch de beamen it bosk net mear sjen. Troch alle rommel. Wy hienen bygelyks al moannen in ythoeke. Koenen wy net kwytreitsje. Wy sette it eefkes op in apart plak en it wie fuort ferkocht. Ik sis wolris, it is de keunst fan it weilitten."

Miedema en de zijnen blazen een frisse wind door de vergrote Estafettewinkel. De wanden zijn gewit en door scheidingswandjes zijn knusse hoeken ontstaan waar de spullen beter tot hun recht komen. Zelfs een koffiehoek ontbreekt niet. De eerste etage is 300 vierkante meter groter. Zaterdag volgt de feestelijke heropening.

De voorman toont de confectiehoek die met visie is ingericht. "Froulju wolle rêstich strune. Froeger stienen der fytsen tusken, of oar guod. No is alles op kleur en binne der nije pashokjes boud. Foarige wike sei ien, it liket hjir wol C & A", glundert Miedema.

Dat is precies wat hij wil. "Dit moat in winkel wêze dy't mear is as in rommelwinkel en hast in soarte fan Blokker. Earme minsken meie ek netsjes winkelje." Volgens Miedema schuilt het succes in de kleine dingen. "It binne fan dy details. Eefkes in lampke boppe de lêstafel hingje bygelyks. Sa klaaie jo it moai oan." IJdel is Miedema. "Net foar mysels, mar foar de saak en de minsken dy't hjir wurkje." Hij heeft zijn handen vol aan de mensen, maar hij is apetrots. Veel van hen zijn vrijwilligers. Anderen doen een poging te reintegreren en de derde voert er een taakstraf uit.

"Iderien hat wat dêr't hy of sy goed yn is. Dy kwaliteit moatst sjen kinne en dan ynsette. Minsken moatst ferantwurdlikheid jaan. En sa no en dan in skouderklopke. Dat is ek belangryk in dizze wrald. Je moatte noait boppe de minsken stean. Jo moatte it mei inoar dwaan."

De branche groeit, weet Miedema. Trots kijkt hij rond op de vergrote eerste etage. Hij houdt stil voor een witte piano waarop een wit porseleinen hond staat met goudgeverfde poten, ogen, oren, neus en tong. "Kringloop wurdt 'hotter'. Net allinnich earme minsken komme hjir. En as wy it echt net ferkeapje kinne, giet it nei Poalen. Wite blompotten binne der net oan te slepen. Hjir wol gjinien se, mar der binne se der gek op. Dat jildt ek foar donker eiken meubels, al nimt de belangstelling wol of."

Bron: Leeuwarder Courant