Vrouwenparochie, 23 november 2011

Stukje grond voor altijd weg

De grond van Sybe van der Meer, boer in Froubuurt, dreigt onteigend te worden voor de Noordelijke Elfstedenvaarroute.

TIM FIERANT


De Súdhoeksterfaart bii Vrouwenparochie waaraan het land van Sybe van der Meer grenst. Foto LC/SIEP VAN LTNGEN (gescand)De grond van Sybe van der Meer, boer in Froubuurt, dreigt onteigend te worden voor de Noordelijke Elfstedenvaarroute.

"De 0nderhannelingen geane wat stroef", zegt Van der Meer. Hij onderhandelt al een paar jaar met de gemeente over zijn stuk grond, zo'n 1500 vierkante meter grasland voor zijn boerderij aan de Súdhoekstermiddelweg. Dat stuk heeft de gemeente nodig voor het verbreden van de elfstedenvaarroute.

Met elf boeren wordt de gemeente het Bildt het maar niet eens. Besloten werd om een stevig breekijzer in te zetten: onteigening. Dat is tegen het zere been van de boeren, volgens Van der Meer. Over de brief van eind september, waarin de gemeente met onteigening schermt, zegt hij: "De hiele simmer hearre jo hast neat. En dan yn septimber ynienen: bam, dy ûnteigening troch de doar."

Van der Meer wil de sloten op het land dat hij overhoudt graag deels dichtgooien, om zo weer een mooi stuk land te hebben. Dat mag niet van het Wetterskip. Van de gemeente heeft hij nog geen goede oplossing gehoord, en dus houdt hij zijn poot stijf. "De gr0n wurdt bêst fergoede, dêr giet it net om. Mar die prinsipeopstelling fan de gemeente dat der neat mooglik is, dat wringt."

Wethouder Boukje Tol erkent dat er op het gebied van deze zogeheten 'watercompensatie' weinig mogelijk is. "Als de boeren pertinent alleen maar mee willen werken als ze de slootjes kunnen dempen, dan wordt het lastig." Maar volgens haar zijn gemeente en het Wetterskip daar altijd duidelijk in geweest.

Ooit woonde de familie Van der Meer bij Grou. "Mar al dy fytsers en toeristen yn 'e eftertún, dèr hienen wy ús nocht wol fan. Dus binne wy der fier by wei gien. En no komt it ús wer efternei." De Noordelijke Elfstedenvaarroute moet een flinke toeristische slagader in Noord-Friesland worden. "Al die drokte mei dy boaten, dêr haw ik hielendal gjin nocht oan."

Van der Meer krijgt al jeuk als er op zijn land gepicknickt wordt. "Simmers bart dat wol. Wêrom kin dat net by de dyk làns? Moatst in boer net oan syn grûn komme."

Van der Meer weet nog niet hoe nu verder. "Ik ha wol geduld hear. Mar dy 0nteigening is gewoan keihurd." Slapeloze nachten heeft hij er nog niet van. "Myn wekker giet om healwei fiven, dan wolle jo wol sliepe jûns."

Zijn stukje grond is hem dierbaar. "It is it stikje dat it tichtst by it hiem leit. It is net de hiele wràld, mar jo krije it nea wer werom."

Dat der neat mooglik is,
dat wringt

Zeker het Friese MKB heeft behoefte aan vervolgstappen. Als de contacten zijn gelegd en informatie is uitgewisseld, wordt het tijd voor zakendoen. Kleine bedrijven hebben meer ondersteuning nodig. "Ik stek de measte tiid yn de follow up. Moatst mear stappen mei de minsken meirinne."

In de tweede plaats is Nordconnect hier niet bekend genoeg. Naast buitenlandse handelsmissies moeten er voorlichtingsbijeenkomsten komen voor Nederlandse ondernemers.

Ten derde is het huidige samenwerkingsverband te groot. "It is te yl." De drie provincies kunnen beter korte tijd flink investeren in een paar regio's. "Pak in pear tema's en draach it dan oer oan it sakelibben." Beginnen in Estland, Letland en Litouwen is volgens Krist strategisch interessant. "Dy lannen binne de springplanke nei it grutte achterlan fan de omlizzende lannen. En dan soargje datst yn de netwurken komst."

Bron: Leeuwarder Courant