Sint Annaparochie, 6 oktober 2012

De charme van lelijk

TIM FIERANT


Bert Ferwerda met zijn kinderen aan de gametafel. Op de achtergrond langs de muren de stellingkasten met 1300 computerspellen.. FOTO CATRINUS VAN DER VEEN (gescand)Wie de woonkamer van Bert Ferwerda (42) in Sint Annaparochie binnenkomt, waant zich in een speelhal uit de jaren tachtig.

Een grote stellingkast, stampvol klassieke computerspelletjes. Daartussen dozen met een aantal vintage spelcomputers: de Nintendo 8-bit, een Atari, een Coleco Vision en de eerste Playstation. In de hoek een heuse gamepilaar zoals die vaak in winkels staat. Ferwerda, die werkt als operator bij koffiebrander Coffee United in Bolsward, verzamelt al decennialang oude spelcomputers en de bijbehorende spelletjes.

De gamer in Ferwerda ontwaakte bijna dertig iaar geleden. "Ik was een jaar of twaalf. Het was begin jaren tachtig en mijn tante had een Vectrex, een pas verschenen spelcomputer." Bij zijn buurjongetje zag de kleine Bert een Atari, die zijn ontluikende liefde voor spel computers in alle hevigheid deed losbarsten. "Ik was verkocht."

De 300 gulden die Ferwerda bij zijn ouders wist los te peuteren bleek niet genoeg voor een Vectrex; voor een Atari evenmin. Ietwat teleurgesteld toog Ferwerda huiswaarts met een Ormatu 2001. "Lang niet zo mooi natuurlijk."

In de jaren daarna leidden brommers en meisjes Ferwerda's aandacht van de spelcomputers af. Pas in 2000 begon het gamen weer te kriebelen. Zijn ouders hadden een nieuwe televisie gekocht en kregen er een tegoedbon bij voor de playstation I, een gloednieuwe spelcomputer van elektronicagigant Sony.

"Dat gevoel van vroeger kwam weer helemaal terug, geweldig." Ferwerda, nu volwassen en met een eigen portemonnee, besloot eens op internet te kijken wat er te koop was. "Toen kon ik ineens alsnog een Vectrex kopen."

Die vectrex was het begin van een verzamelwoede die steeds verder uit de hand liep. Inmiddels heeft Ferwerda zo'n dertienhonderd computerspellen en ongeveer veertig spelcomputers. Een flink deel staat uitgestald in een kast in de woonkamer.

Ook op vakanties is Ferwerda's liefhebberij nooit ver weg. Voor vertrek zoekt hij uit welke rommelmarkten en kringloopwinkels er in de buurt van de camping zijn. Die worden stuk voor stuk afgestruind, op zoek naar ontbrekende parels en zeldzaamheden. Ferwerda troont steevast zijn zoon mee. "Als volwassen vent is het toch wat gek om te onderhandelen met een kind van twaalf op een kleedje. Dan sta je daar, met je grijze baardje."

Met een kind aan de hand kan Ferwerda de indruk wekken dat het juist zijn zoon om de computerspelletjes is te doen. "Maar soms hebben ouders me door. 'Volgens mij is die meneer een verzamelaar', zeggen ze dan tegen hun kind. 'Vraag maar wat meer'." Dan is de lol er gauw af. "Als je wilt, en genoeg geld hebt, kun je vooral via internet natuurlijk bijna alles kopen. Maar is dat leuk? Ik vind het een sport om er zo weinig mogelijk voor te betalen, of dingen te ruilen."

Al ruilend en speurend vult Ferwerda de gaten in zijn verzameling. "Voor de Playstation I zijn 1260 spellen uitgebracht. Die wil ik allemaal hebben; ik zit nu op ongeveer 500." Zijn heilige graal is de '3D Imager' voor zijn Vectrex. "Loeiduur en zeer zeldzaam." Ooit zag hij er eentje op Marktplaats, maar de €5oo die ervoor gevraagd werd, was hem iets te gortig. "Misschien kom ik hem ooit nog eens tegen."

Ferwerda's zes kinderen mogen graag een potje gamen. Ze verslaan hem steeds vaker. "Met autoracespelletjes win ik nog wel eens, maar ik merk het wel. Ik word ook ouder." Met de spellen van vroeger zou hij misschien meer succes hebben, ware het niet dat zijn kinderen daar niet naar talen. "Die zijn lelijk getekend, vinden ze. Dat vind ik nou net de charme."

Bron: Leeuwarder Courant