Zij maakte van de provincie een persoonlijkheid waar niemand omheen kon. Waar Anita Andriesen verscheen kwamen de saaiste nota's tot leven. Besturen lijkt soms niet meer dan 'procesbeheersing'. Voor haar bleef de bezieling voorop. Zij ging het debat aan met een vuur en heftigheid die anderen wel eens deed verzuchten: 'Anita, kin it ek wat minder?'

Maar met haar opgeruimde karakter en aanstekelijke vitaliteit won ze ook de harten van mensen die het niet met haar eens waren. Met Anita Andriesen kon je van mening verschillen zonder dat de begroeting bij een volgende keer minder hartelijk was.

Als de onbetwiste nummer één van de partij gaf ze de PvdA in Friesland kleur en energie. Vanuit de landelijke burelen keken ze er met be- en verwondering naar. Waar anders stak een vrouw zich helemaal in het rood om met een ook al knalrood autootje de kiezers op te zoeken? Het leek on-Fries maar het was wel helemaal Anita Andriesen met haar hartstocht voor Friesland.

Dat juist dit brok levenslust werd geveld door die rotziekte raakt brede lagen in Friesland en ook daarbuiten.

'Het maakt een mens opstandig en verslagen, dat iets zo trots en fonkelend als jouw geest, geblust kan worden en ophoudt te bestaan.'

Zo drukte de dichteres Elisabeth Eybers het uit, maar dan in het Zuid-Afrikaans. Het geeft weer wat velen in Friesland zullen voelen bij het overlijden van Anita Andriesen.